Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (50 ΧΡΟΝΙΑ)

Το φεστιβάλ ξεκίνησε στα 1960, με απόλυτα ελληνικό χαρακτήρα. Αρχικώς προσπάθησε να συγκεράσει όλες τις τάσεις (εμπορικό - ποιοτικό) κι έτσι συναντάμε εν πολλοίς αλλοπρόσαλλες βραβεύσεις (Τζέημς Πάρις και Σακελλάριος, Κωστής Ζώης και Μανθούλης). Με το πέρασμα του χρόνου, το φεστιβάλ παραδόθηκε ολοκληρωτικά στον λεγόμενο Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο (ΝΕΚ) και, μοιραία, ακολούθησε τη μίζερη πορεία αυτού το ρεύματος. Έπνεε τα λοίσθια όταν αποφασίστηκε να αλλάξει χαρακτήρα και να γίνει διεθνές. Κι έγινε ! Και πέτυχε ! Και σιγά - σιγά αγαπήθηκε απ' το κόσμο τόσο, ώστε τα τελευταία χρόνια δεν μπορούσες κυριολεκτικά να βρεις εισιτήριο. Και το περίεργο είναι ότι τούτο συνέβαινε κυρίως στις ξένες κι άγνωστες ταινίες (κι όχι στις ελληνικές, πολλές απ' τις οποίες προβάλλονταν σε β΄ προβολή, έχοντας ήδη διανύσει την όποια πορεία τους στις αίθουσες και συμμετείχαν στο φεστιβάλ αποκλειστικώς και μόνον για οικονομικούς λόγους - επί της ουσίας "προσβάλλοντάς" το βάναυσα και, εν πάση περιπτώσει, αποτελώντας την πλέον ηχηρή παραφωνία του φεστιβάλ). Φέτος, με τη συμπλήρωση (έστω κουτσά - στραβά) 50 χρόνων, η πλειοψηφία των Ελλήνων Σκηνοθετών (οι αυτοαποκαλούμενοι ως "Σκηνοθέτες στην Ομίχλη"), αποφάσισαν να "ποντάρουν" τη συμμετοχή τους στη φεστιβάλ προκειμένου να προωθήσουν τα αιτήματά τους (δικαιότατα, κατά τα άλλα). Οργάνωσαν ένα κατ' ευφημισμό αντιφεστιβάλ μιας εβδομάδας στον κινηματογράφο Έλλη (στην Αθήνα), "φτιάχτηκαν" με την ικανοποιητική ανταπόκριση του κόσμου και νόμισαν ότι, κατ' αυτόν τον τρόπο, πέτυχαν τον σκοπό τους, να πιέσουν δηλαδή τους ιθύνοντες. Τί κρίμα ! Έπαιξαν κι έχασαν !!! Αν νομίσουν ότι όλοι εμείς που χρόνια ανεβαίνουμε απ' την Αθήνα (και την υπόλοιπη Ελλάδα) στη Θεσσαλονίκη, αλλά και οι Θεσσαλονικείς που παρατούν τα πάντα προκειμένου να μας φιλοξενήσουν και περιποιηθούν, θα τα βάψουμε μαύρα, πλανώνται πλάνην οικτράν. Κι αν νομίσουν ότι οι ιθύνοντες θα καμφθούν και θα τους δώσουν (γι' αυτό το λόγο) ό,τι (κατά τα άλλα) δικαιούνται, την πάτησαν. Κύριοι και κυρίες "της ομίχλης", πολύ φοβάμαι πως το μόνο που πετύχατε είναι θρέψετε έτι περαιτέρω την ανυποληψία του ελληνικού κινηματογράφου (για την οποία δεν είστε άμοιροι ευθυνών), να επισπεύσετε τον αποκλειστικά διεθνή χαρακτήρα του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, να δώσετε έρεισμα στους εκάστοτε ιθύνοντες να σας κατηγορήσουν ότι με τις τακτικές σας κάνετε κακό στο εγχώριο σινεμά και, εν τέλει, να πάρετε τα ... (διότι οι περισσότεροι από εσάς είστε και άνδρες ...). Έκλεισα εισιτήρια και φεύγω για πάνω ! Ζηλεύετε, το ξέρω, αλλά καλά να πάθετε ! Όμως, όλοι εμείς που αγαπάμε τον ελληνικό κινηματογράφο, που χρόνια και χρόνια τον στηρίξαμε με την (πολλές φορές μοναχική) παρουσία μας στις αίθουσες και με τον οβολό μας (έμμεσα και άμεσα), όλοι εμείς δεν θα συμπορευθούμε στον ... ομιχλώδη και μίζερο δρόμο σας ... Όχι ! Καληνύχτα σας !!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου