ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ

Το ιδανικό τοπίο


Δεν βρίσκεται

Στα σκαλιά της Λυκαβηττού

Στις ανηφόρες της Δεξαμενής

Στα καφέ της Σκουφά και της Ασκληπιού

Στα μπαράκια της Μαβίλη ή της Πανόρμου

Στα έξω τραπεζάκια της Καλλιδρομίου ή της πλατείας Εξαρχείων

Το ιδανικό τοπίο

Θα μπορούσε να συντίθεται

Από μια ντρίπλα του Χατζηπαναγή

Μία back-door του Γκάλη

Ένα σερβίς του Δωριάδη

Μία απόκρουση του Σαργκάνη

Μία διείσδυση του Αρδίζογλου

Το ιδανικό τοπίο

Δεν απλώνεται

Στην κοιλάδα των Τεμπών

Στις παρυφές του Πηλίου

Στην προκυμαία της Πρέβεζας ή των Νησιών

Στο χιονισμένο κέντρο των Γρεβενών ή της Κοζάνης

Στις όχθες του Ληθαίου ποταμού

Στα τραπέζια του Αρίωνα της Πάτμου

Το ιδανικό τοπίο

Το ονειρεύτηκα

Σ’ ένα τραγούδι των Χειμερινών Κολυμβητών

Σε μια ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη

Σε ένα διήγημα του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη

Σε έναν πίνακα του Κωνσταντίνου Βολανάκη

Σε ένα ποίημα του Γεωργίου Δροσίνη

Το ιδανικό τοπίο

Θα επιθυμούσα πολύ να το έβλεπα

Να καθρεφτίζεται στα υγρά της μάτια

Στα μάτια της

Εκεί όπου συνετέθη

Και το διέκρινα άπαξ

Το ιδανικό τοπίο

Αν βέβαια γινόταν

Να έχει μάτια υγρά

Να το συντηρήσει

Το ιδανικό τοπίο.



Αθήνα, 04/01/2010

[Η φωτογραφία είναι ο πίνακας "Ψαρόβαρκα την αυγή" του Κωνσταντίνου Βολανάκη (1837-1907), παρμένη από το site www.eikastikon.gr]