Τα Ημερολόγια του Μουντιάλ (Μέρος ΙII - προτελευταίο)

20. ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ: Αποκλείστηκε άδικα (το δεύτερο γκολ της Ολλανδίας ήταν καταφανώς οφ-σάιντ), αν και η Ολλανδία ήταν ελαφρώς καλύτερη ομάδα. Εν πάση περιπτώσει, έπαιξε πολύ καλό ποδόσφαιρο, είχε τον καλύτερο ίσως παίχτη του Μουντιάλ (ναι, τον Φορλάν εννοώ) και πρόσφερε σ’ όλους όσους την υποστηρίξαμε (και πιστέψαμε σ’ αυτήν) στιγμές χαράς. Έπεσα έξω στην πρόβλεψή μου ότι θα πάρει και το Μουντιάλ (ήξερα ότι, ούτως ή άλλως, ήταν πολύ δύσκολο), αλλά έφτασε πολύ κοντά. Συγχαρητήρια, Ουρουγουάη! (Ευτυχώς που δήλωσα την προτίμησή μου πολύ νωρίς – και εγγράφως – διότι οι συνήθεις κακοήθεις πρόλαβαν να με κατηγορήσουν ότι την υποστήριξα λόγω Ντάτομο…). Και μια που λέγαμε για τον Φορλάν, τον αξιολογότερο Ντιέγκο αυτού του Μουντιάλ, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Άλεξ Φέργιουσον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον έβγαλε άχρηστο (και σήμερα παίζει με κάτι Παρκ και κάτι (γου)Ρούνεϊ). Καλά να πάθει!

21. ΚΡΙΣΤΙΑΝΟ ΡΟΝΑΛΝΤΟ: Αρκούν, τελικά, μερικές κακές εμφανίσεις (και 5-6 φάουλ εκτελεσμένα στο … διάολο) ώστε η έπαρση να μεταλλαχθεί άρδην σε αυθάδεια. Το λίκνο που τον έθρεψε (και τον θρέφει), η κάμερα δηλαδή, γίνεται … πτυελοδοχείο. Φαινόταν αλλά δεν το περίμενα να είναι τόσο κωλόπαιδο ….

22. ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΔΟΣΕΙΣ (ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ): Κάποια στιγμή ο κ. Γερουλάνος (ή άλλος παρ’ αυτώ ανευθυνοϋπεύθυνος) να μας εξηγήσει για ποιον ακριβώς λόγο πληρώσαμε, ως έλληνες φορολογούμενοι, απεσταλμένο τηλεσχολιαστή για τον προημιτελικό μεταξύ Γκάνας και Ουρουγουάης και δεν πληρώσαμε για τον ημιτελικό μεταξύ Ουρουγουάης και Ολλανδίας (ούτε για τον προημιτελικό μεταξύ Αργεντινής και Γερμανίας, ούτε γι’ αυτόν μεταξύ Βραζιλίας και Ολλανδίας), αλλ’ αρκεστήκαμε σε σχολιασμό από τα στούντιο της Αγίας Παρασκευής. Ποιο είναι, άραγε, το κριτήριο; Η σπουδαιότητα του αγώνα; Η διάθεση του κ. Θεοφιλόπουλου να μετακινηθεί από γήπεδο σε γήπεδο; Ή, μήπως, θεωρούν ότι αρκεί ο σχολιασμός από το στούντιο και δεν χρειάζεται επιτόπια παρουσία του σχολιαστή (σ’ αυτήν την περίπτωση, βέβαια, πρέπει να μας εξηγήσουν για ποιον λόγο κρατούν ακόμα τον Αλέκο στην Αφρική και στα … βασανιστήρια της βουβουζέλας). Φυσικά, θα πρέπει να μας εξηγήσουν και τον λόγο για τον οποίο φέτος (επί θητείας Γερουλάνου δηλαδή) όλα τα ματς του Ολυμπιακού που έδειξε η ΝΕΤ είχαν και επιτόπου δημοσιογράφο και άλλο τηλεσχολιαστή (παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού) και ρεπόρτερ(ς) εντός του αγωνιστικού χώρου, σε αντίθεση με αυτά του Μουντιάλ. Δεν ξέρω αν για τον κ. Γερουλάνο και τους παρ’ αυτώ τα ματς του Ολυμπιακού είναι σπουδαιότερα απ’ αυτά του Μουντιάλ… Όπως και να ’χει όμως, θεωρώ ότι είναι μεγάλη κατάντια για τον τηλεοπτικό πολιτισμό της Χώρας εν έτει 2010 να παρακολουθούμε ημιτελικό Μουντιάλ και την περιγραφή να κάνουν ο Λιαλιάτσης και ο Χαϊκάλης από το στούντιο. Έλεος! [Στη Γιουροβίζιον είχαμε απεσταλμένο, την Κα Βαγιάνη. Προφανώς, για τους διοικούντες την ΕΡΤ η Γιουροβίζιον πιο σημαντικό γεγονός από έναν ημιτελικό Μουντιάλ. Προφανώς!]

23. ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Παίζει, ομολογουμένως, καλά και διαχειρίζεται τέλεια το παιχνίδι από τη στιγμή που θα προηγηθεί. Θέλω να δω όμως τι θα κάνει αν κάποια στιγμή βρεθεί πίσω στο σκορ ή αν δεν προηγηθεί πολύ νωρίς (και σε ανύποπτο χρόνο). Αν και πάλι αντεπεξέλθει, είναι τότε απ’ τις καλύτερες ομάδες που πέρασαν τα τελευταία χρόνια. Κι ας μην είναι «εθνική» ομάδα. Κι ας είναι γενικώς αντιπαθής. Κι ας αναγκαστούμε να βλέπουμε τη Μέρκελ να πανηγυρίζει χτυπώντας … παλαμάκια (είναι «αυτό» παλαμάκια;). Για να δούμε…

24. ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣ(Ι)ΑΡΤΑΣ: Κάποτε οι παραγωγοί αθλητικών εκπομπών σ’ αυτή τη Χώρα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο Λόγος και η δημόσια εκφορά του έχει σημασία, εκτός των άλλων, και σε επίπεδο αισθητικής. Το να μιλάς σωστά, δηλαδή είναι και αισθητικά ωραίο, «γλυκαίνει» τα αυτιά των ακροατών και δεν έχει σημασία μόνο για τους ασχολούμενους με την ορθοφωνία. Και το να μιλάς σωστά είναι πολλά πράγματα, μεταξύ των οποίων και το να μιλάς στο σωστό τόνο, ανάλογα με την περίσταση (π.χ. να μην ουρλιάζεις, εάν δεν είσαι κυριευμένος από τρόμο ή αγωνία, να μην μιλάς ψυθιριστά αν δεν βρίσκεσαι σε καθεστώς μεγάλου φόβου ή αν δε λες κάποιο μυστικό), ούτε πολύ γρήγορα αλλ' ούτε και πολύ αργά. Ο Βασίλης Τσ(ι)άρτας, λοιπόν, ο παλαίμαχος πλέον ποδοσφαιριστής, μάλλον αγνοεί όλα τα ανωτέρω. Δεν τον κατηγορώ και δεν έχω την αξίωση να παραδεχτεί ο ίδιος πόσο κουραστικός είναι όταν μιλάει! Είναι δύσκολο για όλους μας να παραδεχόμαστε τα ελαττώματά μας, πόσω μάλλον όταν πρόκειται για τέτοιου είδους ελαττώματα. Όμως όλοι αυτοί που τον καλούν στις εκπομπές θα έπρεπε να τα γνωρίζουν (οι "υψηλές" θέσεις απαιτούν και αυτήν τη γνώση) και να μην κλονίζουν άλλο τα νεύρα μας. Διότι ο Τσ(ι)άρτας είναι πράγματι εκνευριστικά κουραστικός. Πέραν τούτου, τα σχόλιά του στον αγώνα της Αργεντινής με την Γερμανία, εκτός από … αργό τέμπο, είχαν και τεράστιο «ενδιαφέρον» και ακόμη μεγαλύτερο … γλωσσικό πλούτο. Είπε ο μέγας σχολιαστής Τσ(ι)άρτας: «Αν ο Μπλάτερ και η παρέα του ήθελαν να κάνουν επαναστατικές πράξεις θα έπρεπε να επαναλάβουν τα παιχνίδια»!!! (εννοούσε αυτά μεταξύ Αργεντινής και Μεξικού, και Γερμανίας και Αγγλίας λόγω των σοβαρών διαιτητικών λαθών). Θα σημειώσω μόνο ότι εάν η πρόταση του κυρίου Τσ(ι)άρτα είχε τόπο εφαρμογής, θα παίζαμε ακόμα το Μουντιάλ της … Ιαπωνίας και Κορέας! Επίσης, είπε ο κ. Τσ(ι)άρτας περίπου τα εξής: «Μια φυσιολογική μπάλλα θα είχε μια καλύτερη εξέλιξη της φάσης», «… υπέρ του επιτιθόμενου», «… οι παίχτες να πάρουν ξεκούραστες και ξεκάθαρες φάσεις», «να επισημάνουμε τη βαρύτητα που δείχνουν οι ομάδες στην αποκατάσταση μετά από ένα παιχνίδι …». Ο κήπος είναι ανθηρός ... Μου κάνει εντύπωση η εμμονή των δημοσιογράφων να τον καλούν να σχολιάζει τους αγώνες…Εκτός και αν όλοι μαζί διαφημίζουν κάποια μάρκα υπνωτικού, γεγονός που έως τώρα μου έχει διαφύγει…

25. ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ: Έχω την εντύπωση ότι τα «κοράκια» έχουν ξεπεράσει και τους συναδέλφους τους στο Μουντιάλ της Ιαπωνίας και Κορέας. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τα γκολ οφ-σάιτ της Αργεντινής κατά του Μεξικού, της Ισπανίας κατά της Πορτογαλίας, της Ολλανδίας κατά της Ουρουγουάης (που ίσως καθόρισαν τα τελικά αποτελέσματα – σε αγώνες, μάλιστα, νοκ-άουτ) ή το γκολ της Αγγλίας κατά της Γερμανίας που δεν μέτρησε; Δεν ξέρω που μπορούν να φτάσουν. Πάντως, όσο η απόσταση μεταξύ των ομάδων μικραίνει, τόσο μεγαλύτερη σημασία αποκτούν οι διαιτητικές αποφάσεις. Κι αν η ΦΙΦΑ δεν κάνει κάτι γι’ αυτό άμεσα (π.χ. 2 διαιτητές ή κάτι άλλο πιο δραστικό), δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα. Καθόλου καλά…

26. ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Αυτό που είδαμε δεν ήταν «Βραζιλία». Μοιραία, λοιπόν, αποκλείστηκε από μία ομάδα που, σαφώς, δεν ήταν ανώτερή της. Αλλ’ αυτό συμβαίνει στις ομάδες που ενδιαφέρονται μόνο για την «τακτική». Κερδίζουν καλύτερες ομάδες και χάνουν από χειρότερες. Ας ελπίσουμε σύντομα να ξαναγίνει «Βραζιλία», να αφήσει το αδιαμφισβήτητο ταλέντο των παικτών της να ξεδιπλωθεί και να μην το βάζει σε «τακτικούς» περιορισμούς. Ζήτω το ταλέντο, ζήτω η χαρά, ζήτω το παιχνίδι! Όχι άλλη τακτική!

27. ΘΕΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ: Άφησα για το τέλος το προσφιλές θέμα όλων, τον Αλέκο! Αυτός, λοιπόν, ο αδέκαστος κριτής, ο ταγμένος στην «υπερεσία» της ενημέρωσης του κοινού και στην προβολή της αλήθειας («εδώ λέμε αλήθειες»), ο ορκισμένος πολέμιος της βουβουζέλας («η επέλαση της βουβουζέλας ή αλλιώς της βουβουζέλας το παράσιτο», «όποιος άφησε το μελίσσι του να φύγει, θα τιμωρηθεί αυστηρά», «μην ανησυχείτε, μείνετε στις θέσεις σας, το σμήνος Βουβουζέλ (!) … μπόρα ήταν και πέρασε»), ο παραστατικός σχολιαστής των φάσεων των αγώνων («ο Ράμος θέλει να περάσει μέσα από το σώμα του Σαντάνα», «και ποδήλατο να έχεις δεν θα την προλάβαινες τη μπάλλα»), ο υπερασπιστής των φτωχών και των αδυνάτων (λες και δεν είναι ο Αλέκος αλλά … η Αλέκα!), ο εύστοχος παρατηρητής («η φανέλα της Γκάνα (sic) …είναι το τέως ΠΟΚ σε ένα»), με τον μεστό καταγγελτικό του λόγο («… οι Ευρωπαίοι … στέλνουν φακέλλους (στην Ελλάδα) όταν βρουν το ταχυδρομείο της γειτονιάς τους άδειο», «είναι περισσότερα τα λεφτά, Άρη»), αυτός, λοιπόν, ο άνθρωπος αναδεικνύεται (με το σπαθί του) σε αξέχαστη προσωπικότητα αυτού του Μουντιάλ, είναι πλέον ο «κορφαίος» σχολιαστής. Κι όχι απλώς «κορφαίος» αλλά, όπως είπαν και κάποιοι φίλοι μου, «κολοκυθοκορφαίος»!!!

Αθήνα, 7 Ιουλίου 2010

Φώτης Μπατσίλας