Οι Kinks του Χρήστου Βακαλόπουλου (29 Ιανουαρίου 2012 - 19 χρόνια μετά...)

Σήμερα, δεκαεννιά ακριβώς χρόνια μετά, ο Χρήστος Βακαλόπουλος παραμένει ζωντανός στη μνήμη μας, βλέπουμε τις ταινίες του, διαβάζουμε τα κείμενά του, ακούμε όσες απ’ τις εκπομπές του διασώθηκαν, τις μουσικές και τα τραγούδια που κι αυτός αγαπούσε: Παπάζογλου και Σαββόπουλο, Beatles και Rolling Stones και, φυσικά, Kinks!

Οι Kinks του Χρήστου Βακαλόπουλου, λοιπόν, ένα βιβλίο-φόρος τιμής στη μνήμη του, φτιαγμένο με μεράκι και πολλή αγάπη από μας, τους φίλους και γνωστούς του, τον Σωτήρη Κακίση και τον Αργύρη Μπακιρτζή, τον Βάσο Πτωχόπουλλο κι εμένα… Παραθέτω κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο:

Ήταν Παρασκευή, απόγευμα προς βράδυ, και καθόμουν μόνος στο «Φίλιον», το παλιό «Dolce», όταν χτύπησε το κινητό μου τηλέφωνο. Ήταν ο Σωτήρης ο Κακίσης κι είχε διάθεση να με πειράξει: «Κάνε πως είσαι ο Βακαλόπουλος, να μιλήσουμε για μεθαύριο, για το Παναθηναϊκός–ΑΕΚ…», μου είπε. Είδατε; Κάποιες λέξεις, όσο κι αν είναι κοινότοπες και κοινόχρηστες, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με πρόσωπα, αγαπημένα και ζωντανά στη μνήμη, ακόμα κι αν λείπουν υλικά απ’ την καθημερινότητά μας. Dolce και Παναθηναϊκός, λοιπόν, Βακαλόπουλος δηλαδή. Κι άλλες φορές Πάτμος, Αρίωνας, Καλλιδρομίου, Παρασκήνιο, Decadence, Βρούτος, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Ντορέ… Κι άλλες λέξεις, ελληνικές οι πιο πολλές, μα και μια ξένη, που μόνη της, αμέσως κι άμεσα, παραπέμπει στον Χρήστο Βακαλόπουλο: Kinks!

Πόσο πολύ αγάπησε ο Βακαλόπουλος τους Kinks; Tί σήμαιναν οι Kinks για τον ίδιο; Ποια θέση κατείχαν, κατ’ εκείνον, στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα ή, ακόμα, και σ’ όλο τον χώρο της Τέχνης; Τις απαντήσεις τις δίνει ο ίδιος ο Βακαλόπουλος μέσα από τα γραπτά του, δοκίμια και λογοτεχνικά κείμενα:

Ο Χρήστος Βακαλόπουλος, με καθαρή φωνή και αργό, όπως πάντα, τέμπο, παρουσιάζει ένα αφιέρωμα στους Kinks, στο «Τρίτο Πρόγραμμα» της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. 1979: η πολιτικοποιημένη μουσική της Μεταπολίτευσης πνέει τα λοίσθια, η «Εκδίκηση της Γυφτιάς» προετοιμάζει την μέχρι παρεκτροπής «αναβίωση» του ρεμπέτικου και το ροκ, εγχώριο και ξένο, δείχνει τελειωμένη υπόθεση. Ο Βακαλόπουλος έχει αντιρρήσεις. Οι Kinks δεν είχαν τελειώσει. Αντιθέτως, αυτά ακριβώς τα χρόνια έφταναν στην πιο μεγάλη ακμή τους, έγραφαν τα πιο ώριμα, μουσικά και στιχουργικά, κομμάτια τους και, γενικώς, έδειχναν ότι είναι το συγκρότημα που μπορεί να ξεπεράσει την λεγόμενη τότε «παρακμή του ροκ». Ναι, ο Βακαλόπουλος είχε διαγνώσει έγκαιρα αυτό που οι άλλοι θα ανακάλυπταν χρόνια μετά. Όσοι το ανακάλυπταν, βέβαια…

 
 

Το βιβλίο «Οι Kinks του Χρήστου Βακαλόπουλου», με πρόλογο του Βάσου Πτωχόπουλλου, επίλογο του Αργύρη Μπακιρτζή και εξώφυλλο, οπισθόφυλλο κι επιμέλεια του Σωτήρη Κακίση κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Αιγαίον της Λευκωσίας. Στην παραπάνω φωτογραφία, που περιέχεται στο βιβλίο, εικονίζονται κατά σειρά από αριστερά: ο Σταύρος Τσιώλης, ο Αργύρης Μπακιρτζής, ο Σωτήρης Κακίσης κι ο Χρήστος Βακαλόπουλος.

Αθήνα, 29 Ιανουαρίου 2012

Φώτης Μπατσίλας